Tim Fieuw startte een bedrijf in graszoden: "Ook zonder boerenafkomst is niets onmogelijk!”

Tim, hoe ben jij bij Groene Kring terechtgekomen?

Tim: “Enkele vrienden van me zaten al bij Groene Kring Mechelen. Zij vroegen of ik eens wou meegaan naar een activiteit. Een Groene Kringcafé was het eerste dat op de planning stond. Na een gezellig avondje besloot ik om lid te worden en daar heb ik nog steeds geen spijt van. Toen ik een jaar lid was, vroeg de kern of ik ook kernlid wou worden. Het bestuur zat in een dipje en enkele kernleden stopten, ze hadden dus vers bloed nodig. Ik zei volmondig ja, want ik zet me graag in voor onze jonge boeren. Door de coronacrisis kende het gewest vervolgens een kleine dip, maar gelukkig is alles achter de rug en draaien we weer zoals voorheen.”

Je hebt je bedrijf zelf uit de grond gestampt. Hoe moeilijk was dat?

Tim: “In 2017 ben ik begonnen met graszoden op een perceel van 4 hectare. Helemaal niet groot, maar je moet ergens beginnen, hé. Ik kocht wat machines en kleine tractoren en op een korte tijd had ik de eerste grasmatten verkocht. Ik heb veel geluk gehad in de coronacrisis, want nu pas merk ik dat ik minder afzet heb dan in de voorgaande jaren. Voorlopig baat ik het bedrijf alleen uit, maar ik heb plannen om uit te breiden en mijn vriendin erbij te betrekken.”

Was het moeilijk om grond vast te krijgen?

Tim: “Een oude boer in de buurt ging met pensioen en wou zijn grond aan mij verhuren. Ik greep die kans en ben er grasmatten beginnen te telen. Die grond heb ik nog steeds in pacht. Een tijdje geleden ging er nog een hovenier in de buurt met pensioen. Van hem pacht ik nu nog eens 16 hectare grond. Toch is het niet makkelijk om als jonge zelfstandige nog grond te vinden. Zeker niet in mijn streek. Voorlopig krijg ik geen bijkomende grond meer vast. Als er al eens een stukje vrijkomt, is het financieel onhaalbaar om het te kopen of te huren.”

Ondervind je problemen door verpaarding?

Tim: “Ja, zeker wel. Zoals ik al zei, wordt het steeds moeilijker om betaalbare grond te vinden. De prijzen die iemand uit de paardensector kan bieden, kan een zelfstandige als ik nooit betalen. Zij gebruiken alle grond bovendien als weide voor hun paarden. Daar heb ik eens pech mee gehad. Enkele jaren geleden was er een groep paarden uitgebroken en die hebben mijn grasmatten volledig vertrappeld. Ik was mijn oogst kwijt en het betekende een forse streep door de rekening. Ik merk ook dat er in mijn omgeving steeds meer maneges en privéstallen bijkomen. Zoiets valt niet tegen te houden.” 

Heb jij een afzetmarkt in de paardensector?

Tim: “Neen, ik lever vooral aan lokale tuinaanleggers en aan tuincentrums. Paardenboeren houden van luxe en willen bijgevolg zelf meestal niets meer doen. Door tijdsgebrek is het voor mij niet mogelijk om de grasmatten zelf ook aan te leggen. Om die reden bereik ik ook weinig particulieren en zoeken paardenboeren vaak een andere partner.”

Hoe zie jij de toekomst?

Tim: “In mijn regio, heb ik nog de kans om uit te breiden. Veel zal afhangen van hoe de afzetmarkt evolueert. Ik merk heel fel dat mensen minder graszoden kopen dan een tweetal jaar geleden. Daar zitten de hoge energie- en gasprijzen mogelijk voor iets tussen. Omdat graszoden geen levensnoodzakelijk product zijn, lijkt het alsof mensen er momenteel op willen besparen. Ik zou er natuurlijk nog een andere landbouwtak kunnen bijnemen, bijvoorbeeld loonwerk, maar omdat mijn machines zo specifiek gebouwd zijn op de graszoden is het onmogelijk om ze ook in te zetten voor loonwerk.”

Heb je nog tips voor mensen die net als jij een bedrijf willen opstarten?

Tim: ”Volg altijd je dromen! Ook zonder boerenafkomst is niets onmogelijk! Blijf wel met je beide voeten op de grond, want je weet nooit welke tegenslagen er op je zullen afkomen. Zorg er tot slot voor dat je voldoening blijft halen uit je werk en dat je geniet van je job!”