Siebe Willens, Groene Kringer en akkerbouwer uit Riemst, nam op 13 oktober deel aan de lokale verkiezingen. Hij wil strijden voor landbouw en een beter Riemst. Kort samengevat zit hij vol ambitie en engagement. Groene Kring vroeg zijn mening over het Vlaams regeerakkoord.
Siebe: “Dag Lotte. Ik ben bij Groene Kring terechtgekomen dankzij collega’s en vrienden. Ze waren zelf al lid en spraken vaak over de activiteiten. Ze raadden me aan om ook lid te worden, omdat het een plek biedt waar je ervaringen kan delen en nieuwe contacten kan leggen. Je bent er al zeker van dat andere leden bij Groene Kring dezelfde interesses en passie delen. Ik heb nog geen spijt gehad van mijn beslissing!”
Siebe: “Al van kinds af aan ben ik in aanraking gekomen met landbouw. Ik hielp vroeger vaak op verschillende landbouwbedrijven bij mij in de buurt, maar ook thuis konden ze af en toe mijn helpende handen gebruiken. Je zou kunnen zeggen dat ik er eigenlijk mee ben opgegroeid. Nu, jaren later, steek ik nog steeds graag de handen uit de mouwen als akkerbouwer.”
Siebe: “Ik vond het hoog tijd dat er verjonging en verandering kwam in onze lokale politiek. Enkele jaren geleden werd ik al gevraagd en na even twijfelen besefte ik uiteindelijk dat het een uitgelezen kans was om echt iets te betekenen voor onze gemeente. Ik wil helpen om Riemst beter te maken en vooral ervoor zorgen dat de stem van jonge landbouwers gehoord wordt. Maar mijn doel is niet om er alleen te zijn voor de landbouwgemeenschap, maar wel voor álle inwoners van Riemst.”
Siebe: “Mijn eerste doel is om de gemeente Riemst te helpen besturen en positieve veranderingen te realiseren. Nadien wil ik me verder ontwikkelen op dit niveau en misschien doorgroeien naar het provinciale niveau.”
Siebe: “Ik ben alvast blij dat er in het Vlaams regeerakkoord staat dat Vlaanderen trots is op zijn land- en tuinbouwers. Dit is heel belangrijk en goed, maar hopelijk zijn het niet zomaar lege woorden. Ik hoop op een beleid dat het belang van onze land- en tuinbouwsector erkent – niet alleen op het vlak van voedselzekerheid, maar ook op het vlak van economie. Onze sector is van groot economisch belang voor de rest van Vlaanderen en daarbuiten. Er is heel wat economische bedrijvigheid verbonden aan de land- en tuinbouw, en de politici aan de onderhandelingstafel mogen dat zeker niet vergeten wanneer ze bijvoorbeeld over stikstof spreken. Daarnaast ben ik ook benieuwd naar de visie voor landbouw die ze willen opstellen richting 2050. Ik hoop dat ze hun woorden daadwerkelijk zullen omzetten in daden.”
Siebe: “Er is niets nieuws onder de zon: we moeten in Vlaanderen verschillende noden verzoenen in een beperkte ruimte. Denk bijvoorbeeld aan wonen, economie, natuur, landbouw … De druk op onze ruimte is gigantisch. Het zijn zorgen die blijkbaar een minder grote rol spelen bij onze Waalse landgenoten. Dit betekent dat landbouworganisaties zich zullen moeten blijven inzetten om de plek van land- en tuinbouwers in deze strijd af te dwingen. Tegelijkertijd blijft er juridische onzekerheid en de administratieve overlast lijkt ook niet te verminderen. Ik hoop dat we tot een punt kunnen komen waarop de boer in een stabieler kader kan functioneren dan vandaag. Eén ding is zeker: we moeten vooruit blijven gaan, want stilstaan is gelijk aan achteruitgaan.”
