Hoe ben je bij Groene Kring terechtgekomen?

Robin: “In het begin was ik lid van Groene Kring Hageland. Dat was toen nog het enige gewest in de regio. Toen Groene Kring Midden-Brabant bijna 10 jaar geleden werd opgericht, stond ik mee aan de wieg van het gewest. We hebben de nodige problemen gekend en het duurde even voor de Kern vorm kreeg, maar ondertussen zijn we een goed draaiend gewest.”

Hoe ben je in de landbouw beland?

Robin: “Ik ben geboren en opgegroeid op het familiebedrijf, dat al enkele generaties meegaat. Na mijn middelbaar heb ik voor slager gestudeerd in Hasselt. Ik heb daarna ook enkele jaren gewerkt in een ambachtelijke slagerij, maar uiteindelijk heb ik toch gekozen voor de landbouw. Inmiddels werk ik al drie jaar mee op het familiebedrijf. Vorig jaar heb ik de starterscursus gevolgd om mijn vakbekwaamheidsattest te halen. In de toekomst wil ik het bedrijf graag overnemen van mijn ouders. Thuis spreken we wel al eens over de overname, aangezien ik nog een zus heb, met wie we natuurlijk ook rekening moeten houden. Zij is ook wel gepassioneerd door de stiel, maar ze wel meer geïnteresseerd in de akkerbouw dan in de dieren.”

Hoe was het om op te groeien op een vleesveebedrijf?

Robin: “Ik heb een geweldige kindertijd gehad. Mijn zus en ik waren altijd wel met iets bezig. Als kind bouwden we kampen in het stro of gingen we ravotten in het bos. Toen we wat groter werden, hielpen we altijd mee op de boerderij als we thuis kwamen van school. We verveelden ons nooit! Waar voor sommige kinderen de zomervakantie soms te lang duurde, kon ze voor ons juist niet lang genoeg duren. Onze vrienden kwamen ook graag naar de boerderij om te spelen of om mee te helpen. Ik vind het super om dat plezier, dat wij als kind ervaarden, op de boerderij nu opnieuw te zien bij de kinderen van mijn zus. Als zij hier aankomen op de boerderij verschijnt er direct een glimlach op hun gezicht. De oudste vindt het geweldig om te spelen op de boerderij!”

Wat vind je zo mooi aan de sector?

Robin: “Ik ben misschien wat bevooroordeeld aangezien ik opgegroeid ben in de sector en de passie ervoor in onze genen zit, maar vleesvee is echt wel een sector waar we als Belgen trots op mogen zijn. Het Belgisch wit-blauw is een ras waaraan we in België jarenlang hebben gewerkt, en het is uitgegroeid tot het productieve ras dat het vandaag is. Andere landen gebruiken het Belgisch wit-blauw ook graag om te kruisen met hun eigen rassen om de productiviteit van hun dieren te verbeteren. Wat ik ook zo leuk vind, is dat je de hele tijd buiten bezig bent: op de tractor, op het veld of in de stal tussen de dieren. Ik ben niet iemand die een hele dag binnen wil zitten. ”

Zijn er ook zaken die minder zijn aan de sector?

Robin: “Zoals in veel takken van de landbouw ben je dag in dag uit bezig op het bedrijf en kan je dus zeer moeilijk vakanties plannen. Maar wat je niet kent, dat mis je niet. Voor ons is het elke dag vakantie op de boerderij. Het is soms een zware sector, maar als je erin grootgebracht bent en de passie ervoor hebt, is het iets moois om je levenswerk van te maken. Je moet het wel met plezier blijven doen, anders hou je het niet vol.”

"Het huidige beleid veroorzaakt veel onzekerheid."

Robin Michiels

Welke impact heeft het huidige beleid op je bedrijf en op de sector?

Robin: “Het huidige beleid veroorzaakt veel onzekerheid. Het lijkt soms alsof de regering zelf niet weet wat ze wil of welke richting ze uit wil. Hierdoor is het lastiger om te investeren. We worden steeds geconfronteerd met strengere regels en wetgeving, waardoor het moeilijker wordt om van alles op de hoogte te blijven. Daarnaast lijkt de verdeling van steun voor de sector, binnen de Europese Unie, soms ongelijk. Waar de vleesveesector in Vlaanderen steeds kleiner en kleiner wordt, groeit de sector sterk in sommige andere Europese landen.”