Marnik Van Oijen is de derde generatie op het ouderlijke melkveebedrijf. Vandaag vertelt hij over de bedrijfsovername en hoe zijn eerste beslissingen in twijfel werden getrokken. Hoe ziet de toekomst van jonge boeren die een overname doen eruit?
Marnik: “Toen ik zestien jaar werd, organiseerde Groene Kring Neerpelt een jeneverdropping. Mijn neef, die al langer lid was van Groene Kring, heeft me toen meegenomen. Sindsdien ben ik lid van Groene Kring en sinds de zomer zit ik ook in het bestuur van het gewest.”
Marnik: “Zonder twijfel trekkertrek Noord-Limburg. De laatste jaren is onze trekkertrek uitgegroeid tot een evenement voor het brede publiek met alles erop en eraan. Ik hou van de sfeer tijdens de opbouw en de afbraak en het is gewoon leuk om je samen met andere Groene Kringers in te zetten voor een evenement. Als ik kijk naar het aantal bezoekers van de laatste edities, dan lukt het ons om een mooi resultaat te leveren.”
Marnik: “Mijn grootvader is in 1966 beginnen boeren op deze locatie, waar zijn schoonbroer Jos voordien een akkerbouwbedrijf uitbaatte. Hij begon met het telen van graszaad en breidde dit nadien verder uit met teelten zoals granen, maïs, aardappelen en suikerbieten. Begin jaren 70 is dan de melkveetak opgestart. Mijn grootvader en Jos hadden eerst kalveren aangekocht en hebben die verder gefokt tot melkkoeien. In 1990 is mijn vader mee in het bedrijf gestapt en heeft hij de rol van Jos overgenomen. Met veel passie en energie is het bedrijf dan verder gegroeid tot wat het vandaag is: een bedrijf met een grote focus op melkvee en een minimale akkerbouwtak.”
Marnik: “Toen ik in 2017 afstudeerde, begon ik stilaan de plek van mijn grootvader over te nemen. Hij was ondertussen al 77 jaar en was blij om een stapje opzij te zetten, zodat hij het wat rustiger aan kon doen. Ik ben begonnen als zelfstandig helper, wat me de kans gaf om ervaring op te doen alvorens ik het bedrijf zou overnemen. In 2020 ben ik hier dan voor gegaan. Ik heb toen de helft van mijn vader overgenomen en we hebben een maatschap opgericht. De wissel zelf heb ik nooit echt als een moment ervaren. Ik wilde van jongs af aan al boer worden en heb altijd veel tijd met mijn vader en grootvader doorgebracht. Ik heb veel van hen kunnen leren. Deze ervaring, in combinatie met mijn opleiding in Geel, liggen aan de basis van mijn visie als landbouwer. Mijn eerste beslissingen voor een beter rendement en meer arbeidsefficiëntie werden in twijfel getrokken, maar uiteindelijk zag iedereen dat die beslissingen vruchten afwierpen.”
Marnik: “Eigenlijk hebben we niet echt een taakverdeling. Alles hangt een beetje af van hoe de zaken uitkomen en wie het op dat moment kan doen. Uiteraard helpen we elkaar waar nodig. We hebben wel een paar dingen die ieder naar zich toetrekt. Zo doet mijn vader vooral de gewasbescherming en de registratie van de kalfjes, terwijl ik mij voornamelijk bezighoudt met het insemineren en het klauwkappen. Wel koppelen we terug aan elkaar, zodat we beiden goed op de hoogte blijven en we af en toe kunnen afwisselen.”
Marnik: “De VLIF-steun is een goede ondersteuning op de zware investeringen die bij een overname komen kijken. Persoonlijk vind ik ook dat die goed georganiseerd is, met oog voor jonge land- en tuinbouwers. Ook de belangenorganisaties doen goed hun best. Denk bijvoorbeeld maar aan de vergaderingen, infomomenten en cursussen die aangeboden worden voor overnames.”
Marnik: “Ik denk eigenlijk niet dat het er makkelijker op zal worden, puur om financiële redenen. Bedrijven worden steeds groter, moderner of gaan inzetten op verbreding. Om zulke bedrijven over te nemen, moet je als jonge starter heel wat kapitaal hebben.”
Marnik: “Informeer je goed voordat je begint aan een overname. Laat je helpen door een professioneel bureau dat ervaring heeft met dit soort zaken. Zij kunnen vaak meteen een antwoord bieden op veel vragen of het nodige opzoekwerk doen om zo tot het best passende model te komen voor jouw bedrijf.”
